آسمان خراش شانگهای، دومین آسمان خراش جهان و بلندترین آسمان خراش چین به حساب می آید. این برج با ارتفاع حدودا 555 متر، برج اداری-تجاری در شانگهای می باشد. گروه معماری جنسلر در سال 2008 شروع به طراحی برج نمود و در سال 2015 ساخت برج به اتمام رسید. به گفته معماران پروژه "برج برای پذیرایی و رونق زندگی شهری طراحی شده است. با این وجود، به جای پارک هایی که در سطح شهر هستند، حیاط های سبز در طبقات عمودی برج پراکنده شده است. برج شانگهای با تاکید بر فضای عمومی و طراحی مغازه ها، رستوران ها و امکانات شهری، تجربه جدیدی را برای زندگی و کار در سطح برج فراهم می کند.
از چالش های طراحی آسمان خراش ها، مقاوم سازی ساختمان در برابر نیروهای جانبی می باشد، علاوه بر آن از مشکلات موجود در این پروژه مقاوم سازی پی و خاک ساختمان می باشد، زیرا شانگهای منطقه ای حاصلخیز است. به این منظور با چرخش 120 درجه ای برج از پایین به سمت بالا، ایجاد گوشه های گرد و شکل نامتقارن، باعث مقاومت در برابر بادهای شانگهای می شود. یکی از هدف های طراحی، تلفیق فضاهای عمومی و خصوصی می باشد. به این منظور از نمای پوسته ای دوجداره استفاده شده است. پوسته داخلی به شکل مارپیچ و پوسته خارجی مثلثی شکل می باشد. فضای بین دو پوسته نیز به منظور آتریوم و حیاط سبز تعبیه گردیده است. برای برآورده کردن اصلی‌ترین خواسته متقاضیان طرح مبنی بر آمیختن فضاهای عمومی و خصوصی با هم، از نمای پوسته‌ای دوجداره استفاده شد. پوسته بیرونی، مثلثی شکل و پوسته داخلی مدور و مارپیچ است که در فضا بین آن‌ها یک سری آتریوم و حیاط سرسبز قرار دارد؛ فضاهایی که از قسمت‌های عمومی برج نیز در دسترس هستند. نمای پوسته ای باعث عایق بندی فضای داخلی و نیاز به سیستم گرمایشی و سرمایشی را کاهش داده است.